ഓര്മ തന്
ഭാണ്ഡം തുറക്കവേ
പതഞ്ഞു പൊങ്ങുന്നോര്മയില്
കുടിലിന് കഷ്ട്ട
ഓര്മ്മപ്പാടുകള്.
ഉരിയരി വാങ്ങാന്
ഒഴുക്കിയ-
വിയര്പ്പിന്
വേതനം
നല്കാന് വൈമനസ്സ്യമായി
ജന്മികള്
ഔദാര്യ ചേഷ്ട്ടിയിലുള്ള
നോട്ടമുണ്ടെങ്കിലും
മറക്കുന്നുയെല്ലാം
എരിവയറിനോര്മയില്
കടല് കടന്നു
ജനമായിരങ്ങള്
കാലം മറിഞ്ഞു കോലം
മാറി
അക്കര മണ്ണിന്
കഷ്ട്ട ചിന്തയില്
മറന്നു ഇക്കര തന്
മുറിപ്പാടുകള്
താന് നേടിയതില്
ഭുജനം കുറച്ച്-
പറത്തിയക്കരെ
വേദനം പ്രേമഭാജിതര്ക്കായി.
ഒരു വറ്റിന് കലമൂറ്റിയ
മുന്തലമുറ തന്-
പിന് മുറ
മുന്നില് മരുമണ്ണിന് വിഭവ മഴ.
ഇന്നിനീ
കുതിപ്പിന് പിന്നില് കിതച്ച-
മനുഷ്യ
യന്ത്രങ്ങള് തന് മുന്നില്
തന്ത്രം മെനയുന്ന
കസേരകള്
പരിഗണന വരുമെന്ന
സ്വആശ്വാസത്തിലായി
കാത്തിരിക്കുന്നു
കാല ചക്രത്തില്
പിന്നെയും
പിന്നെയും.