ഒരു വേള എന്‍മുന്നില്‍
കണ്ണാടി മിഴി
തുറക്കവേ
മാറി മറഞ്ഞു മനത്തില്‍
മഴയായും മഞ്ഞായും
കൊഴിഞ്ഞ
ഋതുഭേദങ്ങള്‍
ഫലത്തിന്‍ ഗുണമോ
ഗുണത്തിന്‍ മാനമോ
തിരിഞ്ഞു
തെളിയാത്ത ശൈശവം
ഭവാന്റെ ഭാവനയില്‍
ചിറകെടുക്കവേ
ഓര്‍ക്കാപുറത്തോര്‍ത്തുപോയെന്‍
പിറവി
കരച്ചിലായിവരവറീക്കവേ
ചിരിയായി ആരവമരികെ!
അമ്മതന്‍ ചോരയില്‍
വിരിഞ്ഞ അമ്മിഞ്ഞ
പതിച്ചുതന്ന പോഷക
സമൃദ്ദിയില്‍
തുടുത്തു വളര്‍ന്ന
കൈകാലുകള്‍!
മാറില്‍ ഒട്ടവേ കണ്ടു
കനത്തില്‍
അമ്മ തന്‍ പൂമുഖം
മനത്തില്‍
തെളിച്ചു തന്നു സ്നേഹ
കാരുണ്യ വാതായനങ്ങള്‍
അമ്മ തന്‍ ഹൃദയ
മിടിപ്പിന്‍ സ്നേഹതാളം
കാലങ്ങള്‍ വിതിച്ച
ഭാവമാറ്റങ്ങള്‍ പലത്, പക്ഷെ!
അറിയുന്നു
ഞാനമ്മേ നിന്‍ വെണ്മപോല്‍-
തെളിഞ്ഞ നന്മ
അന്നുപോലിന്നും...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ